De maatschappij wil van plastic af. En dat is begrijpelijk, vertelt Matthijs Plas, projectmanager Circulaire Teeltmaterialen en Verpakkingen bij Greenport West-Holland. Maar soms heeft plastic een duurzaam doel, zoals het verlengen van de houdbaarheid van een product. Bij het verduurzamen van het tuinbouwcluster moet je dus niet alleen naar plastic verpakkingen kijken, vindt hij. “Er is niet één oplossing voor alle uitdagingen.”
Matthijs Plas is sinds augustus projectmanager Circulaire Teeltmaterialen en Verpakkingen bij Greenport West-Holland. In die functie volgt hij Else Boutkan op, die nu zich stort op haar rol als Programmaregisseur Transitieprogramma Circulaire Metropool. Plas werkte voorheen onder meer voor Modiform (dat onder meer verpakkingen maakt) en startup BBBLS. Hij was al nauw betrokken bij de Greenport, onder meer via de Beslisbomen Duurzaam Verpakken.
Matthijs, je functie had eerst iets met Plastic in de naam. Waarom nu niet meer?
“Het woord plastic dekt niet helemaal de lading. De uitdagingen waarvoor we staan zijn veel breder. Want verpakkingen hebben vaak een functie die je niet mag vergeten, bijvoorbeeld als het gaat om logistiek, marketing of het voorkomen van voedselverspilling. En het gaat ook niet alleen om verpakkingen, maar ook om bijvoorbeeld teeltmaterialen.”
Maar we moeten toch van plastic af?
“Zeker. Regelgeving als de Green Deal en regels rondom single-use plastics zullen grote invloed hebben op de sector. Maar plastic is eigenlijk niet het echte probleem. Het gebruik van plastic, dat kan het probleem zijn. Want bijvoorbeeld meermalig fust kan vaak veel duurzamer zijn dan het voorkomen van plastic. Al het plastic verbannen is dus niet per se de beste aanpak.”
Hoe komen we dan tot die beste oplossingen?
“Daarvoor moeten we ‘holistischer’ kijken, dus naar de hele keten. Neem bloemen. Wat nu namelijk vaak gebeurt is dat een teler een bos in een hoes stopt. Die wordt er door de groothandel vanaf gehaald, en die doet er een nieuwe hoes omheen. En de retail doet dat ook nog een keer. Daarover kun je duidelijke afspraken maken.”
Gaan zulke ketenafspraken alleen over ‘minder’?
“Niet alleen. Ook om een andere organisatie. Zo hebben we nu een project in Boskoop. Wat nu gebeurt is dat bijvoorbeeld bomen worden verpoot; de potten worden afgevoerd naar een afvalverwerker. Het verwerken van die potten kun je echter ook binnen de keten doen. Dat kan dan ook bedrijfseconomische gevolgen hebben voor bijvoorbeeld de kweker. Maar dat vraagt wel samenwerking tussen de schakels.”
De consument moet het ook begrijpen.
“Dat klopt. Niet iedereen begrijpt dat plastic soms een duurzamere oplossing is. Daarom moeten we het blijven uitleggen. En we daarvoor moeten alle schakels in de keten de juiste keuzes blijven maken. Daarom hebben we vorig jaar de Beslisbomen Duurzame verpakkingen gelanceeerd: daarmee kunnen bijvoorbeeld telers betere beslissingen nemen over hun verpakkingen. En dat kan soms dus géén verpakking zijn, en soms plastic meermalig fust. Er is niet één oplossing voor alle uitdagingen.”
